491) Przecudni chłopcy w dwóch aktach

Wczoraj, idę sobie z Mimą i z Dżoaną na wieczorne piwo, rozmawiamy, śmiejemy się, wspominamy studenckie imprezy i w pewnym momencie mijamy chłopca cudnego, rozmawiającego przez komórkę. Wszystkie trzy twarzyczki skierowane w jego stronę, chłopiec cudowny zauważył nasze żywe zainteresowanie bo się uśmiechnął i spotkał ze mną wzrokiem. Idziemy dalej, odwracam się i widzę, że się uśmiecha i cały czas wzrokiem wodzi za Aniołem. Dziewczyny mnie szturchają, mówią: "Anioł, nie gap się tak", odpowiadam "No ale kiedy on też się patrzy, przecież nic się nie stanie". I w tym momencie zderzyłem się z zaparkowanym autem, ku uciesze współtowarzyszek. I oczywiście przecudnego chłopca.

Dzisiaj wieczorem, jadę na rolkach, Para Doskonała trzyma mnie za obie ręce, za lewą On, za prawą Ona (pewnie tak się czują biseksualiści!). I tak sobie jedziemy jedną wielką tolerancyjną rodziną, ludzie się patrzą i zastanawiają, co to za performance, podejrzliwi myślą, że zaraz będziemy machać zakolczykowanymi sutkami albo budować tęczę na Cytadeli. Ja pion trzymam, jeżdżenie idzie mi coraz lepiej*,choć to dopiero druga lekcja. Ucieszony, że śmigam, zauważam, że z naprzeciwka idzie sobie kolejny przecudnej urody chłopiec z jakąś dziewczyną. Wytężam wzrok anielski, żeby sprawdzić, czy trzymają się za rękę (a, to pewnie idą na randkę) czy idą obok siebie bez cielesnego kontaktu (czyli że gej z koleżanką!). Wytężyłem bardzo mocno i w momencie gdy odkryłem że to opcja druga, potknąłem się o wystający z betonu kamyczek, zachwiałem się i prawie bym upadł, gdyby nie partycypacja w rolkowym trójkącie. Para Doskonała się śmieje, Para z chłopcem przecudnym też uroczo chichocze, ja przełykam w myślach gorycz wstydu (bo jak po takim wyczynie zaimponować komukolwiek? No kurwa się nie da) i słyszę z ust mojego przyszłego-niedoszłego kolegi "następnym razem spójrz pod nogi a nie na mnie" wypowiedziane wesołym tonem.

Ja się kiedyś przez tych przystojnych Poznaniaków zabiję.

*)Ale później, po moich gościnnych występach za rączkę i przerwie na papierosa (E!) podjąłem męską decyzję, wstałem i pojechałem, ku początkowemu przerażeniu a później szczęściu Doskonałej Pary. Bo jechałem już sam! :)