392) Święta świętami...

... a ja mam jeszcze kilka dni wolnego.
Staram się dzisiaj odpocząć, bo każdy wie, że siedzenie przy stole przez trzy dni jest strasznie męczące. A jeśli dodać do tego fakt, iż święta spędzałem u mojej babci (i dziadka też), która nie rozumie, że na przykład 16 kilo ryby na dziesięcioro jedzących to lekka przesada, to z rozwiązaniem tego równania jest kulający się po podłodze z przejedzenia Anioł.

W każdym razie od Aniołkowych dziadków wróciłem już wczoraj.

Zresztą, zauważyłem, że dorosłe życie polega również na tym, że po świętach strach wejść i na wagę, i na swoje konto w banku (ach, gdyby po świętach to ciało było szczuplejsze, a zasobność portfela grubsza, ale wszystkiego mieć nie można).

W każdym razie, jak co roku mam poświąteczny dylemat - czy pójść na sylwestrową imprezę, czy wybrać pociąg do Rodzicieli i zrobić z nimi maraton filmowy. W tym roku wybór naprawdę jest ciężki, bo z jednej strony, pracuję w sylwestra i pewnie do Rodzicieli trafiłbym koło 21, ale z drugiej jak pójdę na imprezę organizowaną przez moją ukochaną Doskonałą Parę, to w programie będzie patrzenie na te wszystkie zaręczone i srające szczęściem pary. Bo wiecie, Para Doskonała ostatnio ma samych związanych znajomych. I mnie.

Tak więc co mam zrobić,

Edyto, pomóż!