362) Jeszcze tylko parę stron,

Niektóre rzeczy w życiu są pewne. Kromka chleba ląduje na podłodze zawsze masłem do dołu. Podróż pociągiem letnią porą wyciska z człowieka ostatnie poty (dosłownie). Anioł jak zwykle robi wszystko na ostatnią chwilę i później narzeka, że ma tak mało czasu.

Magisterka się płodzi w trudach i znoju, ostatnie 10 stron przede mną i widmo oddania pracy we wtorek na dyżurze. Tym samym kończę swoją karierę naukową (może na jakiś czas?). To śmieszne, że można napisać pracę praktycznie w 3 tygodnie (i to nie od rana do nocy, bo komu by się chciało siedzieć przed kompem, skoro na dworze tak słonecznie?).

Tak więc od wtorku wszystko się będzie miało się już ku końcowi. Nie będzie wymówek, że nie chcę na randkę, bo nie ma czasu, nie będzie tłumaczeń, że ojejku, znów muszę jechać na tydzień do Zapiździajewa pisać a moje socjal life odżyje (mam nadzieję). Nie powiem już, że nie mogę szukać pracy, bo trzeba będzie jej już szukać naprawdę, nie tylko pozornie.

Jedno jest pewne, Poznaniu, szykuj się na powrót Anioła! ;-)

---------------------------------

 http://piekielni.pl/31731

"Zasłyszane wczoraj w tramwaju.

Jedzie sobie dwóch dresów, 200% testosteronu, niedaleko nich stoi młody chłopak o dość kobiecym typie urody.
Dresy: - Hehe, ale ciotunia, pedałek k...a, pewnie się daje dymać za maseczki Olaya.
Chłopak nie reaguje, za to starsza pani się odzywa do jednego z dresów:
- A twój ojciec to nie był pedałek?
Dres: - Co k...a!? Po....o?
- Taki męski jesteś, że chyba dwóch facetów musiało cię robić.

Babcia mistrz. :-)".

Nie no, ja jebłem.