545) "Jak było?" "Fajnie, ale drugiego spotkania nie będzie"

Tytułem wstępu:

Ja wiem, że nie jestem jakimś modelem i zdaję sobie z tego świetnie sprawę, że nie muszę się każdemu podobać (nie jestem zupą pomidorową czy Adele). Bo wiem też, że nie wszyscy mi się podobają.

Ostatnio rozmawiałem z Hope po jego randce z jednym kolesiem, i na moje pytanie: "jak było?" odpowiedział "fajnie, ale drugiej randki nie będzie". Zapytałem się, skąd wie, że nie będzie kontynuacji, a on powiedział, że takie rzeczy się wie.

I faktycznie, czasem można to rozpoznać od pierwszych chwil.

Widać to na przykład przy pierwszym spojrzeniu kolesia, który szybko cię mierzy od stóp do głów, gdy nie patrzysz. 

Czasem widać to po stwierdzeniu w pierwszych minutach rozmowy, że spotkanie nie będzie długie, bo koleś spieszy się do domu wziąć leki/wyprowadzić psa/zrobić zakupy na wieczór (siostra przyjeżdża na kolacje). 

Czasem widać to po tonie rozmowy i tym, że koleś nie patrzy Ci się w oczy, gdy z Tobą konwersuje, przyglądając się wszystkiemu dookoła.

Czasem widać to w tym, że koleś zaczyna mówić o swoim byłym, jakby to była jedyna ciekawa rzecz w jego życiu.

Czasami widać to, gdy koleś zaczyna zapewniać, że tak naprawdę to na razie nie chce się z nikim wiązać, bo ma ciężki okres w życiu/leczy się po ostatnim związku/jest mu dobrze, jak jest singlem (nieważne, że we wcześniejszych rozmowach nagminnie wspominał, że jednak chciałby poznać kogoś, z kim mógłby stworzyć fajną partnerską relację).

I jesteś na tej randce. Jest miło, bo przecież ze sobą rozmawiacie. Uśmiechasz się. Słuchasz i próbujesz utrzymać tempo rozmowy. Potakujesz, kiedy się zgadzasz z czymś. Opowiadasz o sobie. Czas mija, trzeba się rozstać, bo przecież ten nieszczęsny pies zaraz się w domu sfajda. Mówisz "cześć, miło było się spotkać" i słyszysz "no, było miło, trzymaj się".

I po pożegnaniu wiesz, że raczej już się ze sobą nie spotkacie.
Było miło. Żyjesz dalej.